Ο πόνος στην πλάτη στην οσφυϊκή χώρα είναι ένα συχνό φαινόμενο που σχεδόν όλοι μας βιώνουμε κάποια στιγμή. Είναι ένα σύμπτωμα πολλών διαφορετικών ασθενειών, που δεν σχετίζονται απαραίτητα με τη σπονδυλική στήλη. σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύεται από παθολογίες των εσωτερικών οργάνων. Η ένταση και η φύση του συνδρόμου του πόνου ποικίλλει ευρέως και εξαρτάται από το υπόβαθρο της νόσου που ανέπτυξε. Θα μιλήσουμε για τα αίτια και τα είδη του πόνου στην οσφυϊκή περιοχή (ραχιαία), τις αρχές διάγνωσης και θεραπείας αυτών των καταστάσεων στο άρθρο μας.
Οι κύριες αιτίες του πόνου στη μέση
Ο συντριπτικός αριθμός επισκέψεων στον γιατρό με μια τέτοια καταγγελία σχετίζεται με παθολογία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης - με εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στην οστεοαρθρική συσκευή της πλάτης. Ωστόσο, ο πόνος μπορεί να προκληθεί από ασθένειες μολυσματικής-φλεγμονώδους ή άλλης φύσης. Ας τους ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά.
Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (σπονδυλίτιδα)
Μία από τις συστηματικές ασθένειες του συνδετικού ιστού. Χαρακτηρίζεται από μη μολυσματική φλεγμονή των δομών της σπονδυλικής στήλης. Οι σπόνδυλοι συγχωνεύονται σταδιακά μεταξύ τους, γεγονός που περιορίζει το εύρος των κινήσεων στην πληγείσα περιοχή - σχηματίζεται αγκύλωση. Οι παρασπονδυλικοί σύνδεσμοι οστεοποιούνται. Σταδιακά, η σπονδυλική στήλη χάνει εντελώς την ικανότητα να κάμπτεται και μετατρέπεται σε ένα συμπαγές οστό.
Εμφανίζεται σε νεαρά άτομα, το πρώτο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην πλάτη, στην οσφυϊκή περιοχή της πλάτης, ο οποίος όσο εξελίσσεται η παθολογία εξαπλώνεται και σε άλλα σημεία της. Στην αρχή εμφανίζονται μόνο από καιρό σε καιρό, αλλά πολύ σύντομα γίνονται μόνιμες, μειώνοντας προσωρινά μόνο μετά τη λήψη του φαρμάκου.
Άλλα χαρακτηριστικά του πόνου:
- συνοδεύεται από ένα αίσθημα ακαμψίας των κινήσεων.
- πιο έντονο σε ηρεμία, ιδιαίτερα επώδυνο το δεύτερο μισό της νύχτας, το πρωί.
- η έντασή τους μειώνεται μετά από ενεργές κινήσεις - σωματική άσκηση, καθώς και μετά τη λήψη φαρμάκων ΜΣΑΦ.
Συνοδεύεται από βλάβη στις αρθρώσεις που βρίσκονται μακριά από τη σπονδυλική στήλη - εμφανίζεται πρωινή δυσκαμψία σε αυτές και κατά την έξαρση υπάρχει έντονος πόνος, οίδημα και υπεραιμία (κοκκίνισμα) των μαλακών ιστών γύρω τους.
Κήλη και οστεοχονδρωσία
Η οστεοχόνδρωση χαρακτηρίζεται από υποσιτισμό και επακόλουθη καταστροφή του χόνδρινου ιστού των μεσοσπονδύλιων δίσκων, κήλη προεξοχής του τελευταίου προς τον σπονδυλικό σωλήνα, σχηματισμό οριακών αυξήσεων οστικού ιστού στις περιοχές που γειτνιάζουν με τους προσβεβλημένους δίσκους, καθώς και αρθροπάθεια των σπονδυλικών αρθρώσεων.
Όλες αυτές οι αλλαγές οδηγούν στην εμφάνιση ραχιαία οσφυαλγία - ένας συνεχής πόνος ή οξύς πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης, που συχνά ακτινοβολεί (ακτινοβολεί) στην περιοχή των γλουτών, στα πόδια, που συνοδεύεται από αδυναμία των άκρων και μούδιασμα. Τοπικά στο σημείο της βλάβης, είναι δυνατό να ψηλαφηθούν (να αισθανθούν) οι τεντωμένοι παρασπονδυλικοί μύες και ο ασθενής αυτή τη στιγμή σημειώνει αύξηση της δυσφορίας. Το τσίμπημα των νευρικών ριζών από έναν σπασμωδικό μυ συνοδεύεται από ένα αίσθημα καύσου, μυρμήγκιασμα, μούδιασμα ή αίσθημα «έρπουσας χήνας».
Η μεσοσπονδυλική κήλη είναι μια επιπλοκή της οστεοχονδρωσίας, κατά την οποία ένα θραύσμα του μεσοσπονδύλιου δίσκου προεξέχει ή πέφτει στον σπονδυλικό σωλήνα. Σε πρώιμο στάδιο είναι ασυμπτωματική, αλλά καθώς εξελίσσεται οδηγεί σε σταδιακά αυξανόμενο συχνό πόνο στην πλάτη και περιορισμένο εύρος κίνησης στο προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης.
Οι δυσάρεστες αισθήσεις εντείνονται με υψηλή σωματική δραστηριότητα, στατικό φορτίο στο κάτω μέρος της πλάτης (κατά τη διάρκεια παραμονής σε όρθια ή καθιστή θέση), περιορίζουν τις κινήσεις και μερικές φορές υπάρχουν "οσφυϊκές" ακτίνες που ακτινοβολούν στον έναν ή και στους δύο γλουτούς και στα κάτω άκρα. Οι σοβαρές κήλες συνοδεύονται από μειωμένη αίσθηση στα πόδια, η οποία δεν ανακάμπτει μετά την ανάπαυση, καθώς και από δυσλειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος και των πυελικών οργάνων.
Κύφωση και σκολίωση
Με την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης πονάει και η πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή. Σύμφωνα με την ανατομία της, η σπονδυλική στήλη δεν είναι μια αυστηρά ευθεία δομή, έχει φυσιολογικές καμπύλες: προς τα εμπρός - αυχενική και οσφυϊκή λόρδωση, προς τα πίσω - θωρακική και ιερή κύφωση. Οι κάμψεις είναι απαραίτητες για να διασφαλιστεί ότι το φορτίο κατανέμεται ομοιόμορφα στους σπονδύλους. βοηθούν τον στύλο να απορροφά τους κραδασμούς κατά τη διάρκεια των κινήσεων.
Σε ορισμένες συγγενείς ασθένειες, οι καμπύλες σχηματίζονται εσφαλμένα. αλλαγές στο βάθος τους μπορούν επίσης να παρατηρηθούν σε μια σειρά επίκτητων παθολογιών. Η οσφυϊκή λόρδωση συχνά εξομαλύνεται στο πλαίσιο της σπονδυλίτιδας και της σπονδυλαρθρίτιδας (εκφυλιστικές-δυστροφικές και φλεγμονώδεις διεργασίες στις αρθρώσεις μεταξύ των σπονδύλων). Η κύφωση σχηματίζεται επίσης λόγω τραυματισμού.
Η οσφυϊκή σκολίωση (πλάγια καμπυλότητα) αναπτύσσεται ως απόκριση στην αντισταθμιστική καμπυλότητα της θωρακικής σπονδυλικής στήλης (το σώμα προσπαθεί να αποκτήσει σταθερότητα και να κατανείμει το φορτίο πιο ομοιόμορφα). Οπτικά εκδηλώνεται με πλάτη σχήματος S, ασυμμετρία στη μέση και βράχυνση του κάτω άκρου. Η οσφυϊκή σκολίωση είναι μια αρκετά σπάνια πάθηση - η καμπυλότητα αναπτύσσεται κυρίως στη θωρακοοσφυϊκή στήλη.
Τα αρχικά στάδια της κύφωσης και της σκολίωσης συμβαίνουν χωρίς κανένα σύμπτωμα. Καθώς οι διαταραχές προχωρούν, ο ασθενής σημειώνει κόπωση των μυών της πλάτης, ειδικά προς το τέλος της εργάσιμης ημέρας, εμφανίζεται περιοδικός πόνος, ο οποίος αργότερα γίνεται σταθερός. Από τη φύση τους, αυτοί είναι δυσάρεστες, θαμποί, πιεστικοί ή πόνοι, πιο έντονοι κατά την άσκηση, λιγότερο μετά την ανάπαυση.
Σπονδυλόαρθρωση
Μια εκφυλιστική-δυστροφική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την καταστροφή του αρθρικού χόνδρου στους σπονδύλους και το σχηματισμό οστικών αναπτύξεων σε αυτούς - οστεόφυτα. Ως αποτέλεσμα, ο νωτιαίος σωλήνας στενεύει σε σημείο που σε ορισμένες περιοχές ο νωτιαίος μυελός αρχίζει να συμπιέζεται. Τα τελευταία χρόνια, η σπονδυλαρθρίτιδα έχει γίνει σημαντικά νεότερη - αναπτύσσεται σε άτομα που έχουν φτάσει τα 30-35 έτη, αλλά πιο συχνά σε ώριμα και ηλικιωμένα άτομα.
Τα σημάδια είναι:
- χρόνιος πόνος χαμηλής ή μέτριας έντασης στο οσφυϊκό επίπεδο, που εξαπλώνεται στον γλουτό, στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου δεξιά ή αριστερά, εντείνεται με την άσκηση, καθώς και κατά το περπάτημα ή τη μεγάλη ορθοστασία, μειώνεται μετά την ανάπαυση.
- ψηλάφηση - μυϊκή ένταση και πόνος στο σημείο της βλάβης.
- μειωμένη κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.
- όταν συμπιέζεται ο νωτιαίος μυελός - μούδιασμα, αδυναμία των κάτω άκρων, δυσλειτουργία των πυελικών οργάνων.
Προεξοχή
Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αφύσικης προεξοχής του μεσοσπονδύλιου δίσκου διατηρώντας παράλληλα την ακεραιότητα του ινώδους δακτυλίου του. Είναι συνέπεια της εξέλιξης της οστεοχονδρωσίας και άλλων εκφυλιστικών ασθενειών. Εάν δεν παρέχεται έγκαιρη βοήθεια στον ασθενή, οδηγεί στον σχηματισμό κήλης.
Παράγοντες που προκαλούν την ανάπτυξη προεξοχής:
- τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης?
- αυξημένο φορτίο στο κάτω μέρος της πλάτης ως αποτέλεσμα του υπερβολικού βάρους ενός ατόμου ή της εργασίας που σχετίζεται με βαριά σωματική εργασία ή βαριά ανύψωση.
- πολλαπλά μικροτραύματα του μεσοσπονδύλιου δίσκου.
- αδυναμία των μυών της πλάτης?
- καθιστικός τρόπος ζωής?
- κληρονομικότητα.
Οι εκδηλώσεις αυτής της παθολογίας είναι:
- αίσθημα δυσφορίας, έντασης, χρόνιου πόνου στην πληγείσα περιοχή της πλάτης.
- μειωμένο εύρος κίνησης στην περιοχή της προεξοχής.
- κρύο, μούδιασμα, δυσφορία στα κάτω άκρα.
Αρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης είναι ένα αρκετά σπάνιο πρόβλημα, αλλά η εμφάνισή της επηρεάζει σημαντικά την ανθρώπινη υγεία. Πρόκειται για μια φλεγμονώδη διαδικασία μολυσματικής ή μη μολυσματικής φύσης, η οποία συνοδεύεται από πόνο στις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Μπορεί να είναι χρόνια, να είναι θαμπό και να πονάει, ή να είναι οξύ, οξύ, σοβαρό, να παίρνει τον χαρακτήρα της οσφυϊκής μοίρας στο κάτω μέρος της πλάτης που εμφανίζεται μετά από υπερβολική εργασία ή υποθερμία. Υπάρχει έντονη δυσκαμψία στην πλάτη μετά από μακρά παραμονή σε ηρεμία σε μία θέση.
Οστεομυελίτιδα
Μια σοβαρή ασθένεια βακτηριακής φύσης, που χαρακτηρίζεται από πυώδη-νεκρωτική φλεγμονή του οστικού ιστού. Αρχικά, είναι οξύς - εμφανίζεται ένας παροξυσμικός, οξύς, εκρηκτικός πόνος, ο οποίος, αν δεν αντιμετωπιστεί, γίνεται χρόνιος - η έντασή του μειώνεται, ο χαρακτήρας του αλλάζει σε πόνο, θαμπό, σταθερό. Αυτές οι αισθήσεις είναι πιο έντονες κατά την κίνηση, αλλά και σε κατάσταση ηρεμίας επιμένουν και δεν εξαφανίζονται εντελώς. Υπάρχουν επίσης εκδηλώσεις γενικής δηλητηρίασης του σώματος - χαμηλός πυρετός (ελαφριά αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος), αδυναμία, κόπωση, πονοκέφαλος, εφίδρωση.
Παγκρεατίτιδα
Συνοδεύεται επίσης από πόνο στην πλάτη: εάν επηρεαστεί το κεφάλι του παγκρέατος, πονάει στο δεξιό υποχόνδριο, το σώμα - στο επιγάστριο (άνω κοιλιά στη μέση), η ουρά - στο αριστερό υποχόνδριο. Εάν η φλεγμονώδης διαδικασία επηρεάζει πλήρως ολόκληρο τον αδένα, ο πόνος χαρακτηρίζεται ως περιτύλιξη, που ακτινοβολεί στο κάτω μέρος της πλάτης, στη βουβωνική χώρα και στο περίνεο. Εμφανίζεται μετά από φαγητό ή σωματική δραστηριότητα, μπορεί να είναι τράβηγμα, κόψιμο, μαχαίρι και μερικές φορές εμφανίζεται με τη μορφή σοβαρών επιθέσεων.
Σπονδυλική στένωση
Είναι επιπλοκή προεξοχής ή κήλης του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Αυτοί οι παθολογικοί σχηματισμοί συμπιέζουν τις ρίζες των νωτιαίων νεύρων, προκαλώντας διαταραχή της λειτουργίας τους: μούδιασμα, αδυναμία, μυρμήγκιασμα, αμυδρή άνεση κατά μήκος του νεύρου. Ο πόνος παρατηρείται επίσης σε κατάσταση ηρεμίας και όταν ένα άτομο περπατά, εντείνεται όταν προσπαθεί να ισιώσει την πλάτη και μειώνεται όταν την σκύβει προς τα εμπρός.
Σύνδρομο Facet
Προκύπτει ως συνέπεια του εκφυλισμού των αρθρώσεων της όψης (που σχηματίζεται μεταξύ των αρθρικών διεργασιών), η οποία, με τη σειρά της, αναπτύσσεται στο πλαίσιο της παθολογίας των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η βλάβη στους δίσκους οδηγεί σε αύξηση του φορτίου στις αρθρώσεις της όψης - ξεκινάει φλεγμονή σε αυτές και στη συνέχεια σπονδυλαρθρώσεις - εκφυλισμός. Αυτή η παθολογία επηρεάζει 4 στους 5 ασθενείς ηλικίας 80 ετών και άνω.
Ο πόνος εμφανίζεται τοπικά στην περιοχή όπου βρίσκονται οι προσβεβλημένες αρθρώσεις, εντείνεται κατά την κάμψη του σώματος ή κατά την περιστροφή στο κάτω μέρος της πλάτης, καθώς και κατά την παρατεταμένη ορθοστασία και κατά την αλλαγή της θέσης του σώματος από καθιστή σε ξαπλωμένη και αντίστροφα. Μπορεί να ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα, στους γλουτούς, στο κάτω άκρο στην πληγείσα πλευρά και να προκαλεί κράμπες. Χαρακτηριστική είναι η πρωινή δυσκαμψία που διαρκεί έως και μία ώρα, με αύξηση της δύναμης των δυσάρεστων αισθήσεων προς το τέλος της ημέρας.
Εντοπισμός πόνου στην οσφυϊκή περιοχή
Από τη θέση του πόνου, μπορεί κανείς να κρίνει έμμεσα την πιθανή αιτία του. Αλλά είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι αυτό είναι απλώς μια εικασία και δεν αντικαθιστά τη διαβούλευση με έναν γιατρό.
Πόνος πάνω από το κάτω μέρος της πλάτης, αλλά κάτω από τις ωμοπλάτες
Μπορεί να βασίζεται σε:
- ασθένειες της κατώτερης θωρακικής και/ή οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εκφυλιστικής-δυστροφικής, τραυματικής ή άλλης φύσης·
- οστεοπόρωση?
- μυϊκή παθολογία (ένταση, σπασμός των μυϊκών ινών).
- καλοήθη και κακοήθη νεοπλάσματα (όγκοι).
- παθήσεις του πεπτικού συστήματος (παγκρεατίτιδα).
Πόνος κάτω από τη μέση
Μπορεί να μιλήσει για τις ακόλουθες ασθένειες:
- οστεοχόνδρωση της οσφυοϊερής σπονδυλικής στήλης.
- οστεοπόρωση?
- ασθένειες της χοληδόχου κύστης, των εντέρων.
- παθολογία του ουρογεννητικού συστήματος (πυελονεφρίτιδα, ουρολιθίαση, φλεγμονή των ουρητήρων).
Στις γυναίκες, αυτό το σύμπτωμα μπορεί να συνοδεύεται από μια περίπλοκη εγκυμοσύνη (για παράδειγμα, μια με απειλή αποβολής), το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο και την ίδια την έμμηνο ρύση.
Ο πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης που εμφανίζεται όταν τα εσωτερικά όργανα έχουν υποστεί βλάβη ονομάζεται αναφερόμενος πόνος. Είναι δευτερεύουσας φύσης και συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα:
- κοιλιακή δυσφορία?
- φούσκωμα?
- ναυτία, έμετος?
- δυσλειτουργία του εντέρου (συχνότητα, δυσκοιλιότητα).
- αυξημένη ή δύσκολη ούρηση, πόνος κατά την ούρηση.
- αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
Εάν δεν υπάρχουν άλλα συμπτώματα και ο πόνος εμφανίζεται μετά από μακροχρόνια παραμονή σε μια στάση, άρση βαρών ή πολύ περπάτημα, πιθανότατα σχετίζεται με προβλήματα στο μυοσκελετικό σύστημα και θα πρέπει πρώτα να υποβληθείτε σε εξέταση για να αποκλειστεί η συγκεκριμένη αιτία.
Πόνος στην αριστερή μέση
Ξαφνικός, οξύς πόνος στην αριστερή πλευρά, που ακτινοβολεί στην αριστερή ωμοπλάτη, στο αριστερό μισό του λαιμού, μπορεί να είναι εκδήλωση εμφράγματος του μυοκαρδίου, που απαιτεί επείγουσα θεραπεία. Επίσης, ένας ξαφνικός οξύς («στιλέτο») πόνος σε αυτήν την περιοχή διαπεραστικής, κοπτικής φύσης είναι σημάδι διάτρησης έλκους στομάχου. Αυτή είναι μια επικίνδυνη, ακόμη και απειλητική για τη ζωή κατάσταση που πρέπει να γνωρίζετε για να ξεκινήσετε τη θεραπεία όσο το δυνατόν νωρίτερα.
Σε άλλες περιπτώσεις, αυτό το σύμπτωμα είναι σημάδι μιας παθολογικής διαδικασίας του μυοσκελετικού συστήματος:
- διαταραχές στάσης?
- οστεοχονδρωσις?
- ριζίτιδα, ριζοπάθεια.
Πιο συχνά πονάει, εμφανίζεται κατά τη διάρκεια μιας καθιστικής ζωής, μετά από σωματική δραστηριότητα στο κάτω μέρος της πλάτης (μεγάλο περπάτημα, κάθισμα) και υποχωρεί ή δεν υποχωρεί μετά την ανάπαυση.
Πόνος δεξιά στη μέση
Οι κράμπες ή ο θαμπός, πόνος μπορεί να είναι σημάδι νεφρικής νόσου ή ασθένειας του αναπαραγωγικού συστήματος.
Μια σταδιακά αυξανόμενη ένταση των αισθήσεων και του πόνου όταν αγγίζετε την πληγείσα περιοχή υποδηλώνει την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας μολυσματικής ή μη μολυσματικής φύσης.
Ο οξύς, οξύς πόνος, όπως το χτύπημα με στιλέτο, που εμφανίζεται ξαφνικά είναι σύμπτωμα διάτρησης έλκους στομάχου ή δωδεκαδακτύλου, εσωτερικής αιμορραγίας ή ρήξης της σκωληκοειδούς απόφυσης.
Οι αισθήσεις έλξης που προέρχονται από τη σπονδυλική στήλη και εξαπλώνονται στη δεξιά πλευρά είναι σημάδι μυϊκών καταπονήσεων, ριζοπάθειας ή άλλων ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος.
Πόνος στη μέση κατά τον βήχα
Οι βασικοί λόγοι είναι οι εξής:
- οστεοχονδρωσις?
- σύνδρομο όψεως (εάν χαλαρώσετε τους μύες στην πληγείσα πλευρά, μειώστε το φορτίο στις κατεστραμμένες αρθρώσεις, κλίνοντας προς αυτές, η ένταση της δυσφορίας μειώνεται).
- κήλη δίσκου στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (συνήθως συνοδεύεται από μειωμένη ευαισθησία των κάτω άκρων ή δυσλειτουργία των πυελικών οργάνων).
- στένωση (στένωση) του σπονδυλικού σωλήνα (συνοδευόμενη από διαλείπουσα χωλότητα, μειωμένη ευαισθησία και κίνηση στα πόδια).
- ριζοπάθεια;
- νεφρικές παθήσεις.
Τύποι έντονου πόνου στην πλάτη που ακτινοβολεί στα πόδια
Όταν περιγράφουμε τι σημαίνει πόνος στην πλάτη, θέλουμε να επικεντρωθούμε σε αυτή την αίσθηση που ακτινοβολεί στα πόδια. Συνήθως συμβαίνει όταν οι ρίζες των νεύρων είναι κατεστραμμένες - όταν πιέζονται από σπασμωδικό μυ ή καταστρέφονται από οστεόφυτα, ωστόσο, ανάλογα με τη φύση της δυσφορίας, μπορεί να βρεθεί μια σύνδεση με άλλες παθολογίες.
Έντονος πόνος
Ακτινοβολούν στα πόδια, στο πίσω μέρος του ποδιού και μερικές φορές επηρεάζουν την ιερή σπονδυλική στήλη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, προκαλούνται από συμπίεση του ισχιακού νεύρου από τις ίνες του σπασμωδικού απειροειδούς μυός. εντείνονται όταν σκύβετε, περπατάτε ή κατά τη διάρκεια του βήχα. Εάν η συμπίεση επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι πιθανές ατροφικές διεργασίες στον γλουτιαίο μυ στην προσβεβλημένη πλευρά.
Η οστεοχόνδρωση μπορεί επίσης να είναι η βάση αυτού του συμπτώματος. Συνοδεύεται από μούδιασμα των άκρων και αίσθηση μπουσουλήματος.
Οξύς πόνος
Προκύπτουν ξαφνικά, εκτείνονται στην εξωτερική πλευρά του μηρού, αποτελούν εκδήλωση εμφάνισης μεσοσπονδυλικής κήλης ή νευροπάθειας του πλευρικού δερματικού νεύρου του μηρού. Χαρακτηρίζονται επίσης από αίσθημα καύσου, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, έρπημα και αδυναμία των μυών των μηρών.
Σχέδιο, πόνος που πονάει
Εάν ακτινοβολούν προς τον γλουτό και τον μηρό, τότε υποδηλώνουν πιθανή παρουσία μεσοσπονδυλικής κήλης, προεξοχής δίσκου, αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας, υποξείας φλεγμονής του ισχιακού νεύρου στην οσφυϊκή περιοχή ή, σπανιότερα, όγκου νωτιαίου μυελού.
Χρόνιος πόνος
Είναι επίσης συνέπεια δευτερογενούς βλάβης του ισχιακού νεύρου σε εκφυλιστικές-δυστροφικές παθήσεις της οσφυοϊερής σπονδυλικής στήλης, προεξοχές ή κήλες μεσοσπονδύλιων δίσκων. Γίνονται πιο έντονες μετά από σωματική δραστηριότητα στο κάτω μέρος της πλάτης, παρατεταμένη καθιστή ή ξαπλωμένη σε μια άβολη επιφάνεια και καθιστική ζωή.
Μετατοπισμένοι πόνοι
Ονομάζονται επίσης ανακλώμενα. Εμφανίζονται δευτερογενώς όταν η παθολογική διαδικασία εντοπίζεται στα όργανα της πυέλου - στις ωοθήκες, στις σάλπιγγες στις γυναίκες, στον προστάτη στους άνδρες, καθώς και σε περίπτωση βλάβης των οργάνων του ουροποιητικού συστήματος ή του ορθού.
Πώς γίνεται η διάγνωση του πόνου στην πλάτη και στη μέση;
Για να κάνει μια προκαταρκτική διάγνωση, ο γιατρός συνομιλεί με τον ασθενή:
- συλλέγει παράπονα (καθορίζει ποια συμπτώματα πόνου στην πλάτη εξακολουθεί να έχει ο ασθενής).
- ενδιαφέρεται για το ιστορικό αυτής της ασθένειας (πότε εμφανίστηκαν οι πρώτες εκδηλώσεις, πώς άλλαξαν με την πάροδο του χρόνου, τι επηρεάζει την έντασή τους και τι την καθιστά ευκολότερη).
- διευκρινίζει το ιστορικό ζωής στο σύνολό του (ρωτά ποιες άλλες ασθένειες είχε ο ασθενής, από τι έπασχαν οι στενοί συγγενείς του).
Στη συνέχεια, ο ειδικός θα πραγματοποιήσει μια αντικειμενική εξέταση:
- θα εξετάσει την πληγείσα περιοχή του σώματος, δίνοντας προσοχή στο χρώμα, την καθαρότητα του δέρματός του, μερικές φορές "με το μάτι" θα εντοπίσει τεντωμένους παρασπονδυλικούς μύες και ασυμμετρία της σπονδυλικής στήλης, όταν ο ασθενής, προσπαθώντας να ανακουφίσει τις αισθήσεις, παίρνει μια αναγκαστική θέση.
- ψηλάφηση (αισθάνεται με τα δάχτυλα), με αυτόν τον τρόπο ο γιατρός θα αξιολογήσει τη θερμοκρασία του σώματος στο σημείο της βλάβης (η αύξηση είναι σημάδι φλεγμονώδους διαδικασίας), θα βρει τη θέση του μέγιστου πόνου, θα ανιχνεύσει έναν σπασμό μυ ή έναν παραμορφωμένο σπόνδυλο και εάν το πρόβλημα εντοπίζεται στην κοιλιά, θα καταλήξει σε ποιο όργανο προκάλεσε τον ανακλώμενο πόνο.
- εάν είναι απαραίτητο, θα εκτελέσει κρουστά ή χτυπήματα (αυτή η μέθοδος θα βοηθήσει στον προσδιορισμό του κάτω ορίου του ήπατος, του στομάχου, των νεφρών για να επαληθευτεί η πιθανή παθολογία αυτών των οργάνων).
Τα δεδομένα που λαμβάνονται σε αυτό το στάδιο είναι αρκετά για να υποψιαστεί ο γιατρός μια συγκεκριμένη ασθένεια. Για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, θα συνταγογραφήσει πρόσθετες μεθόδους έρευνας στον ασθενή:
- κλινική εξέταση αίματος (θα δείξει τη φλεγμονώδη διαδικασία στο σώμα, εάν υπάρχει).
- γενική ανάλυση ούρων (θα αποκλείσει την παθολογία των νεφρών).
- Υπερηχογράφημα των κοιλιακών οργάνων, του οπισθοπεριτοναίου και της λεκάνης.
- ακτινογραφία της οσφυοϊερής σπονδυλικής στήλης ή άλλες πιο σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους (CT ή MRI).
- διαβουλεύσεις με ειδικούς άλλων προφίλ.
Πώς να ανακουφίσετε μια επίθεση πόνου στη μέση;
Εάν αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται ως εκδήλωση μιας νόσου της σπονδυλικής στήλης, θα πρέπει:
- μειώστε το φορτίο στη σπονδυλική στήλη όσο το δυνατόν περισσότερο (ιδανικά, ξαπλώστε σε μια επίπεδη, σκληρή επιφάνεια, πρώτα στο στομάχι σας και μετά από 5 λεπτά κυλήστε προσεκτικά στην πλάτη σας και σηκώστε τα πόδια σας για να μειώσετε την ένταση στα νεύρα).
- εφαρμόστε ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο στο δέρμα της κάτω πλάτης ή εγχύστε ένα φάρμακο ΜΣΑΦ στον γλουτιαίο μυ ή πάρτε ένα τέτοιο φάρμακο σε μορφή δισκίου (κατά προτίμηση όχι με άδειο στομάχι).
- αφού μειωθεί η ένταση των αισθήσεων, σηκωθείτε προσεκτικά και ασφαλίστε το κάτω μέρος της πλάτης σας με ένα φουλάρι ή έναν ειδικό κορσέ.
Εάν ο πόνος στην πλάτη αντανακλάται - προέκυψε στο πλαίσιο της σωματικής παθολογίας, η λήψη ενός αντισπασμωδικού θα βοηθήσει στην ανακούφιση της κατάστασης του ατόμου. Δεν πρέπει να εφαρμόζετε θερμότητα στην περιοχή του πόνου - μπορεί να επιδεινώσει τη φλεγμονώδη διαδικασία, εάν υπάρχει.
Πώς να αντιμετωπίσετε τον πόνο στην οσφυϊκή περιοχή;
Ανάλογα με την ανιχνευόμενη αιτία του πόνου στην πλάτη, ο ασθενής θα συνταγογραφηθεί θεραπεία. Μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.
Η συντηρητική θεραπεία είναι συνήθως πολύπλοκη - περιλαμβάνει μια σειρά από φάρμακα και τεχνικές φυσικοθεραπείας.
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα από τις ακόλουθες ομάδες:
- μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα με τη μορφή ενέσιμων διαλυμάτων, καψουλών, δισκίων, πηκτωμάτων, αλοιφών, ειδικών επιθεμάτων (έχουν αναλγητικό αποτέλεσμα, μειώνουν το πρήξιμο, μειώνουν τη δραστηριότητα της φλεγμονώδους διαδικασίας. Στον ίδιο ασθενή μπορεί να συνταγογραφηθεί όχι ένα, αλλά πολλά (δύο ή τρία) φάρμακα αυτής της ομάδας σε διαφορετικές μορφές δοσολογίας).
- μυοχαλαρωτικά (αποτελεσματικά χαλαρώστε έναν σπασμένο μυ).
- αλοιφές και τζελ με τοπική ερεθιστική δράση (μειώνουν αντανακλαστικά τον πόνο).
- βιταμίνες Β (χρησιμοποιούνται ως μέρος σύνθετης θεραπείας, βελτιώνουν τις μεταβολικές διεργασίες στον νευρικό ιστό).
- αντιβιοτικά (εάν η διαδικασία βασίζεται σε βακτηριακή φλεγμονή).
- αντισπασμωδικά (αν η αιτία είναι ασθένεια των κοιλιακών ή πυελικών οργάνων, η οποία εμφανίζεται με βλάβη στο στρώμα λείου μυός του τοιχώματος τους).
Όταν εξαλειφθεί η οξεία παθολογική διαδικασία, στη θεραπεία προστίθενται φυσιοθεραπεία (μασάζ, ηλεκτροφόρηση, μαγνητική, θεραπεία με λέιζερ) και φυσικοθεραπεία, γυμναστική (για παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος).
Η χειρουργική θεραπεία συνιστάται ως επείγον μέτρο για οξείες απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις (διάτρηση έλκους στομάχου), για καρκίνο ή ως προγραμματισμένη επέμβαση για χρόνιες διεργασίες στη σπονδυλική στήλη που δεν μπορούν να αντισταθμιστούν συντηρητικά (σοβαρές κήλες, προεξοχές, κατάγματα).
Ποιον γιατρό να απευθυνθώ για πόνους στη μέση;
Οι περισσότεροι ασθενείς με αυτό το παράπονο απευθύνονται αρχικά σε θεραπευτή ή νευρολόγο. Ο θεραπευτής σε αυτή την κατάσταση λειτουργεί περισσότερο ως «ρυθμιστής» - βοηθά το άτομο να ανακαλύψει τη φύση και το προφίλ της νόσου και στη συνέχεια το παραπέμπει στον κατάλληλο γιατρό. Πολλές περιπτώσεις οσφυαλγίας σχετίζονται ειδικά με νευρολογική παθολογία, επομένως η θεραπεία και, κυρίως, η θεραπεία τέτοιων ασθενών είναι πρωτίστως καθήκον ενός νευρολόγου.